Wynajem mieszkania. Kto musi zapłacić za nowy kran?

W mieszkaniach i domach w okresie najmu występuje wiele różnych usterek i uszkodzeń. W rezultacie zawsze dochodzi do sporów między najemcami a właścicielami. Zużycie, ale też nieostrożność, może szybko wybić szybę, włącznik światła, a nawet kran. Ale kto właściwie musi zapłacić za nowy kran?

Naprawa baterii uregulowana jest w Kodeksie Cywilnym

W każdym przypadku właściciel jest głównie odpowiedzialny za utrzymanie wynajmowanej nieruchomości. Jest to nawet zapisane w paragrafie § 535 niemieckiego kodeksu cywilnego (BGB). Jest tam napisane, że „wynajmujący musi pozostawić wynajmowaną nieruchomość najemcy w stanie nadającym się do użytku umownego. W okresie najmu wynajmujący jest zobowiązany do utrzymania tego stanu ”. To sprawia, że ​​jest bardzo jasne, że wynajmujący musi zawsze najpierw naprawić uszkodzenie lub usterkę, taką jak wadliwy lub chybotliwy kran. Ale kto ostatecznie musi pokryć koszty, zależy od tego, jak doszło do szkody.

Wynajmujący nie płaci za celowo spowodowane wady lub uszkodzenia

Uszkodzenie lub brak kranu może wystąpić na kilka sposobów. Jeśli kran jest stary, zakamieniony i kapie lub jest luźny, jest to kwestia zużycia. W takim przypadku wynajmujący musi usunąć tę szkodę, lub wadę i zapłacić za nią. Jeśli jednak szkoda, lub wada została celowo spowodowana przez samego najemcę, lub być może jego dzieci, sytuacja znów wygląda inaczej. Wynajmujący musi usunąć usterkę lub uszkodzenie baterii. Jednak wynajmujący może teraz fakturować koszty.

Klauzula drobnych napraw stanowi lukę dla właścicieli

Aby właściciele nie musieli płacić za każdą najmniejszą rzecz w wynajmowanej nieruchomości, wiele umów najmu zawiera obecnie tak zwaną klauzulę drobnych napraw. Jeśli klauzula ta jest zawarta w umowie najmu, musi jednak zawierać limit kosztów na indywidualne naprawy wynajmowanej nieruchomości. Kwota od 240 zł do 400 zł za pojedynczą naprawę jest zwykle uważana za rozsądną. Jednak ta klauzula dotycząca drobnych napraw musi również zawierać ograniczenie dotyczące wszystkich napraw. Limit ten powinien wynosić maksymalnie 150 do 200 euro. Możliwe jest również ustawienie sześciu procent rocznego czynszu brutto lub ośmiu procent rocznego czynszu netto.